دسته موتور

دسته موتور 

دسته موتور (Engine Mount)، اصلی ترین تکیه گاه موتور و سایر قطعات آن است. پیشرانه خودرو، عملکردی بی سرو صدا و آرامی نداشته و به طور ذاتی دارای لرزش هایی است. عبور از جاده های پر فراز و نشیب، پیچ های تند، دست اندازها و نوع رانندگی افراد، می تواند در جابه جایی بیشتر قطعات داخل کاپوت و برخوردشان به هم تأثیرگذار باشد. با این وجود، باید تکیه گاهی وجود داشته باشد تا ارتعاشات و تکان های تولید شده را جذب و دفع کند. با کمک این قطعه، گیربکس و موتور، به شاسی و بدنه ی خودرو متصل می شوند. سایر قطعات خودرو نیز با تکیه بر دسته موتور، بالانس شده و به وظیفه شان عمل می کنند.

دسته موتورها دو مدل رایج دارند: مکانیکی و  هیدرولیکی. افراد زیادی با شنیدن نام هیدرولیکی، گمان می کنند که این مدل از سیستم پیچیده ای تشکیل شده است. این تصور کاملاً اشتباه است. به طور کلی این قطعه سیستم پیچیده ای ندارند و از یک پایه فلزی و یک قطعه لاستیکی تشکیل می شوند. این قطعه لاستیکی، همان طور که از نامش پیداست، حالت ارتجاعی دارد. تنها تفاوت میان این دو نوع دسته موتور، در جنس لاستیک به کار رفته و روغنی است که در میان فنرهای دسته هیدرولیکی وجود دارد. منظور از هیدرولیکی بودن، وجود روغنی سیال در میان لایه های مختلف فنر این مدل است.